Weer in Ghana.

Hallo allemaal,

Vanuit een zeer zonnig en warm Ghana ons eerste berichtje.

De allereerste voorbereiding die ik moest doen, om naar Ghana te kunnen, was om van Frankrijk, Beaucaire naar Nederland te komen.

Dat was zover op zaterdag de 3e, en dan natuurlijk in die week, onze inentingen halen, alle papieren van kantoor verzamelen die we hier nodig hebben.

En natuurlijk moesten we met iedereen in gesprek van Kidz Active, over hoe en wat te doen, in Tamale, wat is nodig.

En naar de Ghanese ambassade, nou als je daar bent geweest, wil je eigenlijk niet meer naar Ghana, wat een vervelende onbeschofte mensen zijn dat, daar begint de corruptie al, wij kopen `m af, dan kun je `m dezelfde dag weer meenemen, maar dan moet je dus wel het dubbele betalen. € 100,-.

Maar ja, zo is het nu eenmaal, we zijn vergezeld door mijn liefdevolle echtgenoot John, en aangezien we pas s`middags mochten terug komen, om onze visum te halen, zijn we met z`n drieën naar Scheveningen gegaan, dus was het voor ons toch gezellig.

Ook in die week naar Zwijndrecht, naar het Walburg College Loc Zwijndrechtsewaard.
Drie meiden, hadden voor ons, als stage opdracht, voor de Kidz Active school in Tamale een memory spel gemaakt, helemaal super. Meiden bedankt.
Dat werd die week aan ons overhandigd, in bijzijn van de krant en de fotograaf, en uiteraard de stagebegeleider.

Ook de Meridiaan heeft een memory spel gemaakt, voor de Kidz Active school, alle kids van groep 8, hartstikke bedankt.

Nou na iedereen gedag te hebben gezegd, zijn we op weg gegaan, we zijn gebracht door Peter en John, eerst onderweg gezellig koffie gedronken, en ja hoor op naar Schiphol.

Nou denk je, ze zijn nog in Nederland, vliegen met de KLM, dus alles gaat goed komen, nou nee dus.
De mannen naar huis, en wij door de douane, en wat denk je wat, Mary vergeet haar telefoon, die zit nog in haar jaszak, van de jassen, die we uiteraard in Ghana niet nodig hebben, dus met manlief mee hebben gegeven.

Als de donder Peet gebeld, hij had net het kaartje in de betaalautomaat gedaan, en ja hoor gelukkig het kon er nog uit, hahaha, klein oponthoudje.

Na de nodige boodschappen gedaan te hebben, waaronder een fles whisky voor Hassan, zijn we naar de gate gegaan.

We hebben ons gestort tussen de talloze Ghanesen, en ja dan begint het wachten, vliegtuig is klaar, maar er is een mankement waaraan ze bezig zijn, met een flinke groep mensen, dus komt goed, en gelukkig, na lang wachten, mogen de mensen van de éérste klas naar binnen.
En dan gaat er iets fout, verdorie, er wordt omgeroepen, dat de mensen van de éérste klas weer naar buiten komen, aangezien het vliegtuig, niet te repareren is.

En dan is natuurlijk iedereen behoorlijk aangebrand, en is er ruzie, tussen een zeer onbeschofte grond medewerkster van de KLM en een paar Ghanesen, waarbij deze laatsten gelijk hadden, maar wij zijn stilletjes blijven zitten, ze bekijken het maar.

We mogen een bon gaan halen voor koffie en een broodje, en doen dat ook, en dan maar weer wachten.

En dan eindelijk na 4 uur wachten, plus de tijd die je normaal al moet wachten natuurlijk, we waren toch niet voor niets s`morgens al om 7 uur opgestaan, gingen we de lucht in om 18.00 uur.
Baaaaaaaaaaaalen.
S`Nacht`s om 1.30 uur zijn we er eindelijk, en staat de shuttlebus klaar van het hotel.
Om twee uur in onze kamer, een heerlijke kamer, echt waar, lekker groot, we zijn meestal hier, en wat fijn de douche is kapot en werkt niet, het toilet kan je niet doorspoelen, hahaha welkom in Ghana.

S`morgens op hoge poten naar de receptie, géén stijl midden in de nacht aankomen en dan geen douche hebben, willen jullie dat a.u.b. maken. Tuuuuuuuuuurlijk.
Maar ja Ghanees, het kan even duren.

Het meisje komt de kamer doen, en we vertellen, dat het toilet niet werkt, dat is toch echt vervelend en zeker in een warm land, dus ja sorry, en dat de douche niet werkt.

Zij geeft een schreeuw naar buiten en de loodgieter staat al binnen, ietsie sneller dan de receptie.
Aangezien we pas een telefoon hebben na ons gesprek met Alex, ( hij neemt voor ons de opwaardeerkaarten mee) wil ik met de telefoon van het hotel bellen, naar Alex, en wat denk je wat, telefoon kapot, dus ja hoor ik weer naar de receptie, en dat is me toch een klere eind lopen, ik vertel dat ik het nu niet meer leuk vind, en of ze even een nummer voor me willen bellen, en dat doet hij, en ik praat met Alex, de Ghanese ophaalservice van Vrijwillig Afrika, in Accra.

Ben ik klaar, moet ik de rekening betalen van het gesprek, nou dat liep zo hoog op, dat ik de manager wilde spreken, hahaha, dat hoefde niet, ( het stond ook later niet op de rekening).

Het was een erge drukke dag, onze eerste dag in Accra, gesprekken met Alex en Bash, Bash is ook een medewerker van Vrijwillig Afrika, van het kantoor in Tamale, met Bash hebben we ook gegeten, was erg gezellig.

De volgende dag heerlijk gerelaxt bij het zwembad, aangezien we niet konden vliegen donderdag, ( Alex had de vlucht op de verkeerde dag gezet) zijn we vrijdags naar Tamale gevlogen.
Om vier uur laten wekken door de receptie, gelukkig hadden we ook onze telefoons gezet, want ze belden ons om bij kwart voor 5 wakker, om 5 uur naar het vliegveld en om 6 uur de lucht in.

En ja hoor, eindelijk Tamalese grond onder de voetjes.
Dit was ons eerste verslag, hoe en wat en wie volgt uiteraard.

We zitten samen in de Kidz Active Lodge, hier is niets, hij is helemaal kaal, maar dat komt allemaal goed, we hebben een bed.

Liefs voor allen, van ons, Mary en Yvonne.